ਅਲਜ਼ਾਈਮਰ ਸਿਰਫ਼ ਦਿਮਾਗ ਦੀ ਬਿਮਾਰੀ ਨਹੀਂ ਹੋ ਸਕਦੀ

ਇਹ ਇੱਕ ਕੈਨੇਡੀਅਨ ਖੋਜ ਟੀਮ ਦੁਆਰਾ ਤਿਆਰ ਕੀਤੀ ਗਈ ਇੱਕ ਨਵੀਂ ਥਿਊਰੀ ਦੁਆਰਾ ਸੁਝਾਇਆ ਗਿਆ ਹੈ, ਜਿਸ ਦੇ ਅਨੁਸਾਰ ਅਲਜ਼ਾਈਮਰ ਇਮਿਊਨ ਸਿਸਟਮ ਦਾ ਇੱਕ ਵਿਕਾਰ ਹੈ।

ਸਾਲਾਂ ਤੋਂ, ਵਿਗਿਆਨੀ ਅਲਜ਼ਾਈਮਰ ਦਾ ਇਲਾਜ ਲੱਭਣ ਲਈ ਆਪਣੇ ਯਤਨਾਂ ‘ਤੇ ਧਿਆਨ ਕੇਂਦਰਿਤ ਕਰ ਰਹੇ ਹਨ, ਜੋ ਕਿ ਡਿਮੈਂਸ਼ੀਆ ਦਾ ਇੱਕ ਬਹੁਤ ਡਰਦਾ ਰੂਪ ਹੈ ਕਿਉਂਕਿ ਇਹ ਹੌਲੀ-ਹੌਲੀ ਨਸਾਂ ਦੇ ਸੈੱਲਾਂ ਨੂੰ ਮਾਰਦਾ ਹੈ, ਖਾਸ ਕਰਕੇ ਦਿਮਾਗ ਦੇ ਉਹਨਾਂ ਖੇਤਰਾਂ ਵਿੱਚ ਜੋ ਸਿੱਖਣ ਅਤੇ ਯਾਦਦਾਸ਼ਤ ਪ੍ਰਕਿਰਿਆਵਾਂ ਨੂੰ ਨਿਯੰਤ੍ਰਿਤ ਕਰਦੇ ਹਨ। ਹੁਣ ਤੱਕ ਲਈ ਗਈ ਸੜਕ ਨੇ ਅਖੌਤੀ ਬੀਟਾ-ਐਮੀਲੋਇਡ ਤਖ਼ਤੀਆਂ ਦੇ ਗਠਨ ਨੂੰ ਰੋਕਣ ਦੀ ਕੋਸ਼ਿਸ਼ ਕੀਤੀ ਹੈ ਜੋ ਬਿਮਾਰੀ ਨੂੰ ਦਰਸਾਉਂਦੀਆਂ ਹਨ, ਪਰ ਬਦਕਿਸਮਤੀ ਨਾਲ ਇਹਨਾਂ ਪਹੁੰਚਾਂ ਤੋਂ ਅਜੇ ਤੱਕ ਕੋਈ ਵੀ ਅਸਲ ਪ੍ਰਭਾਵਸ਼ਾਲੀ ਦਵਾਈ ਜਾਂ ਥੈਰੇਪੀ ਸਾਹਮਣੇ ਨਹੀਂ ਆਈ ਹੈ। ਇਸ ਨੇ ਕਾਰਨਾਂ ਨੂੰ ਸਮਝਣ ਲਈ ਪੂਰਨ ਤਰਜੀਹ ਦੇ ਤੌਰ ‘ਤੇ ਬਿਮਾਰੀ ਨੂੰ ਸ਼ੁਰੂ ਕਰਨ ਵਾਲੀਆਂ ਵਿਧੀਆਂ ‘ਤੇ ਮੁੜ ਵਿਚਾਰ ਕਰਨ ਦੀ ਜ਼ਰੂਰਤ ਨੂੰ ਪ੍ਰਗਟ ਕੀਤਾ ਹੈ ਅਤੇ ਇਸਲਈ ਵਿਕਲਪਕ ਅਣੂ ਮਾਰਗਾਂ ਦੀ ਪਛਾਣ ਜੋ ਕਿ ਨਵੇਂ ਅਨੁਮਾਨਾਂ ਦੇ ਗਠਨ ਵੱਲ ਅਗਵਾਈ ਕਰਦੇ ਹਨ।ਅਲਜ਼ਾਈਮਰ ਰੋਗ ਵਿੱਚ ਬੀਟਾ-ਐਮੀਲੋਇਡ ਪ੍ਰੋਟੀਨ ਦੀ ਭੂਮਿਕਾ ।

ਇੱਕ ਨਵਾਂ ਸਿਧਾਂਤ, ਖਾਸ ਤੌਰ ‘ਤੇ, ਅਲਜ਼ਾਈਮਰ ਨੂੰ ਇੱਕ ਸਵੈ-ਪ੍ਰਤੀਰੋਧਕ ਰੋਗ ਵਜੋਂ ਪ੍ਰਸਤਾਵਿਤ ਕਰਦੇ ਹੋਏ, ਇੱਕ ਇੱਕਲੇ ਵਿਆਖਿਆ ਵਿੱਚ ਕਈ ਵੱਖੋ-ਵੱਖਰੇ ਅਨੁਮਾਨਾਂ ਨੂੰ ਮੇਲ ਖਾਂਦਾ ਪ੍ਰਤੀਤ ਹੁੰਦਾ ਹੈ । ” ਸਾਡੇ ਪਿਛਲੇ 30 ਸਾਲਾਂ ਦੀ ਖੋਜ ਦੇ ਆਧਾਰ ‘ਤੇ, ਅਸੀਂ ਹੁਣ ਅਲਜ਼ਾਈਮਰ ਨੂੰ ਇਕੱਲੇ ਦਿਮਾਗ ਦੀ ਬਿਮਾਰੀ ਨਹੀਂ ਸਮਝਦੇ ਹਾਂ। ਇਸ ਦੀ ਬਜਾਇ, ਸਾਡਾ ਮੰਨਣਾ ਹੈ ਕਿ ਅਲਜ਼ਾਈਮਰ ਮੁੱਖ ਤੌਰ ‘ਤੇ ਦਿਮਾਗ ਦੇ ਅੰਦਰ ਇਮਿਊਨ ਸਿਸਟਮ ਦਾ ਵਿਗਾੜ ਹੈ , ” ਕੈਨੇਡਾ ਵਿੱਚ ਟੋਰਾਂਟੋ ਯੂਨੀਵਰਸਿਟੀ ਵਿੱਚ ਕੈਮਿਸਟਰੀ ਦੇ ਪ੍ਰੋਫੈਸਰ ਅਤੇ ਕ੍ਰੇਮਬਿਲ ਰਿਸਰਚ ਇੰਸਟੀਚਿਊਟ ਦੇ ਡਾਇਰੈਕਟਰ, ਡੌਨਲਡ ਵੀਵਰ ਨੇ ਗੱਲਬਾਤ ਨੂੰ ਦੱਸਿਆ । ਇਮਿਊਨ ਸਿਸਟਮ ਸੈੱਲਾਂ ਅਤੇ ਅਣੂਆਂ ਦਾ ਸੰਗ੍ਰਹਿ ਹੈਜੋ ਜ਼ਖ਼ਮਾਂ ਨੂੰ ਠੀਕ ਕਰਨ ਅਤੇ ਵਿਦੇਸ਼ੀ ਏਜੰਟਾਂ ਤੋਂ ਬਚਾਉਣ ਲਈ ਇਕਸੁਰਤਾ ਨਾਲ ਕੰਮ ਕਰਦੇ ਹਨ। ਜਦੋਂ ਕੋਈ ਵਿਅਕਤੀ ਸਫ਼ਰ ਕਰਦਾ ਹੈ ਅਤੇ ਡਿੱਗਦਾ ਹੈ, ਤਾਂ ਇਮਿਊਨ ਸਿਸਟਮ ਖਰਾਬ ਟਿਸ਼ੂ ਦੀ ਮੁਰੰਮਤ ਵਿੱਚ ਮਦਦ ਕਰਦਾ ਹੈ। ਜਦੋਂ ਕਿਸੇ ਨੂੰ ਵਾਇਰਲ ਜਾਂ ਬੈਕਟੀਰੀਆ ਦੀ ਲਾਗ ਦਾ ਅਨੁਭਵ ਹੁੰਦਾ ਹੈ, ਤਾਂ ਇਮਿਊਨ ਸਿਸਟਮ ਇਹਨਾਂ ਮਾਈਕਰੋਬਾਇਲ ਹਮਲਾਵਰਾਂ ਨਾਲ ਲੜਨ ਵਿੱਚ ਮਦਦ ਕਰਦਾ ਹੈ ।”

” ਇਹ ਇੱਕੋ ਜਿਹੀਆਂ ਪ੍ਰਕਿਰਿਆਵਾਂ – ਮਾਹਰ ਜਾਰੀ ਰੱਖਦੀਆਂ ਹਨ – ਦਿਮਾਗ ਵਿੱਚ ਮੌਜੂਦ ਹੁੰਦੀਆਂ ਹਨ । ਜਦੋਂ ਸਿਰ ਵਿੱਚ ਸੱਟ ਲੱਗਦੀ ਹੈ, ਤਾਂ ਦਿਮਾਗ ਦੀ ਇਮਿਊਨ ਸਿਸਟਮ ਮੁਰੰਮਤ ਵਿੱਚ ਮਦਦ ਕਰਨ ਲਈ ਕਿੱਕ ਕਰਦੀ ਹੈ। ਜਦੋਂ ਬੈਕਟੀਰੀਆ ਦਿਮਾਗ ਵਿੱਚ ਮੌਜੂਦ ਹੁੰਦੇ ਹਨ, ਤਾਂ ਇਮਿਊਨ ਸਿਸਟਮ ਵਾਪਸ ਲੜਨ ਲਈ ਹੁੰਦਾ ਹੈ ।

ਅਲਜ਼ਾਈਮਰ ਇੱਕ ਆਟੋਇਮਿਊਨ ਬਿਮਾਰੀ ਦੇ ਰੂਪ ਵਿੱਚ

ਪ੍ਰੋਫ਼ੈਸਰ ਵੀਵਰ ਦੇ ਅਨੁਸਾਰ, ਜਿਸਨੇ ਅਲਜ਼ਾਈਮਰ ਅਤੇ ਡਿਮੇਨਸ਼ੀਆ ਜਰਨਲ ਵਿੱਚ ਪ੍ਰਕਾਸ਼ਿਤ ਇੱਕ ਲੇਖ ਵਿੱਚ ਆਪਣੇ ਸਾਥੀਆਂ ਨਾਲ ਮਿਲ ਕੇ ਥਿਊਰੀ ਦਾ ਵਿਸਥਾਰ ਕੀਤਾ, ਬੀਟਾ-ਐਮੀਲੋਇਡ ਇੱਕ ਅਸਧਾਰਨ ਤੌਰ ‘ਤੇ ਪੈਦਾ ਹੋਇਆ ਪ੍ਰੋਟੀਨ ਨਹੀਂ ਹੈ, ਪਰ ਇੱਕ ਅਣੂ ਹੈ ਜੋ ਆਮ ਤੌਰ ‘ਤੇ ਦਿਮਾਗ ਦੀ ਇਮਿਊਨ ਸਿਸਟਮ ਦਾ ਹਿੱਸਾ ਹੁੰਦਾ ਹੈ। ਜਦੋਂ ਦਿਮਾਗੀ ਸਦਮਾ ਹੁੰਦਾ ਹੈ ਜਾਂ ਜਦੋਂ ਦਿਮਾਗ ਵਿੱਚ ਬੈਕਟੀਰੀਆ ਮੌਜੂਦ ਹੁੰਦੇ ਹਨ, ਤਾਂ ਐਮੀਲੋਇਡ-ਬੀਟਾ ਦਿਮਾਗ ਦੀ ਪ੍ਰਤੀਰੋਧਕ ਪ੍ਰਤੀਕ੍ਰਿਆ ਵਿੱਚ ਇੱਕ ਵੱਡਾ ਯੋਗਦਾਨ ਪਾਉਂਦਾ ਹੈ । ਅਤੇ ਇਹ ਉਹ ਥਾਂ ਹੈ ਜਿੱਥੇ ਸਮੱਸਿਆ ਸ਼ੁਰੂ ਹੁੰਦੀ ਹੈ – ਵੀਵਰ ਦੱਸਦਾ ਹੈ -। ਚਰਬੀ ਦੇ ਅਣੂ ਜੋ ਕਿ ਬੈਕਟੀਰੀਆ ਦੀ ਝਿੱਲੀ ਅਤੇ ਦਿਮਾਗ਼ ਦੇ ਸੈੱਲਾਂ ਦੀ ਝਿੱਲੀ ਦੋਵਾਂ ਨੂੰ ਬਣਾਉਂਦੇ ਹਨ, ਵਿਚਕਾਰ ਸ਼ਾਨਦਾਰ ਸਮਾਨਤਾਵਾਂ ਦੇ ਕਾਰਨ,ਐਮੀਲੋਇਡ-ਬੀਟਾ ਹਮਲਾ ਕਰਨ ਵਾਲੇ ਬੈਕਟੀਰੀਆ ਅਤੇ ਮੇਜ਼ਬਾਨ ਦਿਮਾਗ ਦੇ ਸੈੱਲਾਂ ਵਿੱਚ ਫਰਕ ਨਹੀਂ ਕਰ ਸਕਦਾ ਹੈ , ਅਤੇ ਗਲਤੀ ਨਾਲ ਉਹਨਾਂ ਦਿਮਾਗ ਦੇ ਸੈੱਲਾਂ ‘ਤੇ ਹਮਲਾ ਕਰਦਾ ਹੈ ਜਿਨ੍ਹਾਂ ਦੀ ਸੁਰੱਖਿਆ ਲਈ ਇਹ ਮੰਨਿਆ ਜਾਂਦਾ ਹੈ ।

ਇਹ ਦਿਮਾਗ਼ ਦੇ ਸੈੱਲਾਂ ਦੇ ਕਾਰਜਾਂ ਨੂੰ ਇੱਕ ਗੰਭੀਰ ਅਤੇ ਪ੍ਰਗਤੀਸ਼ੀਲ ਨੁਕਸਾਨ ਵੱਲ ਲੈ ਜਾਵੇਗਾ, ਅੰਤ ਵਿੱਚ ਡਿਮੇਨਸ਼ੀਆ ਵਿੱਚ ਸਿੱਟਾ ਨਿਕਲਦਾ ਹੈ, ਕਿਉਂਕਿ ” ਸਾਡੇ ਸਰੀਰ ਦੀ ਇਮਿਊਨ ਸਿਸਟਮ ਬੈਕਟੀਰੀਆ ਅਤੇ ਦਿਮਾਗ ਦੇ ਸੈੱਲਾਂ ਵਿੱਚ ਫਰਕ ਕਰਨ ਵਿੱਚ ਅਸਮਰੱਥ ਹੈ “।

ਕਈ ਹੋਰ ਆਟੋਇਮਿਊਨ ਬਿਮਾਰੀਆਂ ਵਿੱਚ, ਜਿਵੇਂ ਕਿ ਰਾਇਮੇਟਾਇਡ ਗਠੀਏ, ਜਿੱਥੇ ਆਟੋਐਂਟੀਬਾਡੀਜ਼ ਬਿਮਾਰੀ ਦੇ ਵਿਕਾਸ ਵਿੱਚ ਇੱਕ ਮਹੱਤਵਪੂਰਨ ਭੂਮਿਕਾ ਨਿਭਾਉਂਦੇ ਹਨ, ਸਟੀਰੌਇਡ-ਅਧਾਰਿਤ ਥੈਰੇਪੀਆਂ ਪ੍ਰਭਾਵਸ਼ਾਲੀ ਹੋ ਸਕਦੀਆਂ ਹਨ। ਪਰ, ਅਲਜ਼ਾਈਮਰ ਦੇ ਮਾਮਲੇ ਵਿੱਚ, ਖੋਜਕਰਤਾਵਾਂ ਦਾ ਮੰਨਣਾ ਹੈ ਕਿ ਉਹ ਕੰਮ ਨਹੀਂ ਕਰ ਸਕਦੇ ਹਨ। ” ਦਿਮਾਗ ਇੱਕ ਬਹੁਤ ਹੀ ਖਾਸ ਅਤੇ ਵਿਲੱਖਣ ਅੰਗ ਹੈ, ਜਿਸਨੂੰ ਬ੍ਰਹਿਮੰਡ ਵਿੱਚ ਸਭ ਤੋਂ ਗੁੰਝਲਦਾਰ ਬਣਤਰ ਵਜੋਂ ਮਾਨਤਾ ਪ੍ਰਾਪਤ ਹੈ – ਵੇਵਰ – ਨੂੰ ਉਜਾਗਰ ਕਰਦਾ ਹੈ। ਅਲਜ਼ਾਈਮਰ ਦੇ ਸਾਡੇ ਮਾਡਲ ਵਿੱਚ, ਐਮੀਲੋਇਡ-ਬੀਟਾ ਸਾਡੀ ਇਮਿਊਨ ਸਿਸਟਮ ਨੂੰ ਸੁਰੱਖਿਅਤ ਕਰਨ ਅਤੇ ਮਜ਼ਬੂਤ ​​​​ਕਰਨ ਵਿੱਚ ਮਦਦ ਕਰਦਾ ਹੈ, ਪਰ ਬਦਕਿਸਮਤੀ ਨਾਲ ਇਹ ਸਵੈ-ਪ੍ਰਤੀਰੋਧਕ ਪ੍ਰਕਿਰਿਆ ਵਿੱਚ ਕੇਂਦਰੀ ਭੂਮਿਕਾ ਵੀ ਨਿਭਾਉਂਦਾ ਹੈ ਜਿਸਦਾ ਸਾਨੂੰ ਵਿਸ਼ਵਾਸ ਹੈ ਕਿ ਅਲਜ਼ਾਈਮਰ ਦੇ ਵਿਕਾਸ ਦਾ ਕਾਰਨ ਬਣ ਸਕਦਾ ਹੈ ।”. ਇਸ ਅਰਥ ਵਿਚ, ਮਾਹਰ ਸਿੱਟਾ ਕੱਢਦਾ ਹੈ, ਭਾਵੇਂ ਕਿ ਸਵੈ-ਪ੍ਰਤੀਰੋਧਕ ਬਿਮਾਰੀਆਂ ਦੇ ਇਲਾਜ ਵਿਚ ਰਵਾਇਤੀ ਤੌਰ ‘ਤੇ ਵਰਤੀਆਂ ਜਾਣ ਵਾਲੀਆਂ ਦਵਾਈਆਂ ਅਲਜ਼ਾਈਮਰ ਦੇ ਵਿਰੁੱਧ ਲਾਭਦਾਇਕ ਨਹੀਂ ਹੋਣਗੀਆਂ, ” ਸਾਨੂੰ ਪੱਕਾ ਵਿਸ਼ਵਾਸ ਹੈ ਕਿ ਦਿਮਾਗ ਵਿਚ ਹੋਰ ਇਮਿਊਨ ਰੈਗੂਲੇਸ਼ਨ ਮਾਰਗਾਂ ਨੂੰ ਨਿਸ਼ਾਨਾ ਬਣਾਉਣਾ ਸਾਨੂੰ ਨਵੇਂ ਅਤੇ ਪ੍ਰਭਾਵੀ ਇਲਾਜ ਦੇ ਤਰੀਕਿਆਂ ਵੱਲ ਲੈ ਜਾਵੇਗਾ। ਬਿਮਾਰੀ ” .